ගාල්ලේ අගුළුගහ පදිංචි සුසන්ත නන්දසේන නමැති විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙකු අවුරුදු 15 මාසයක් පමණ වයසැති දැරිවියකගේ කුස ප්‍රදේශය ස්කෑන් කරමින් යෝනි මාර්ගයට තම ඇගිල්ල දමා තදකර කරකවා තිබෙන බව ගාල්ල කරාපිටිය රෝහලෙන් වාර්තා වුයේ පසුගියදා ය. එම සිද්දිය පිලිබඳව අප තව දුරටත් සොයා බැලීමේදී ඉහත කාරනාව අදාළ දැරිය විසින් ප්‍රකාශ කර තිබේ.
පිරිමියෙකුට එසේ කිරීම ආතල් එකක් විය හැකිය. නමුත් අනෙකාගේ වේදනාව හදුනාගැනීමට නොහැකි තරම් පහත් වූ පිරිමින්ගෙන් ගහන වූ සමාජයක විශේෂඥ වෛද්‍යවරයෙකු එසේ කලේ නම් අනෙක් සමජය ගැන කතා කිරීමට කිසිවක් ඉතිරිව නැත.
එම දැරිවිය ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට අයිරාංගනී නමැති කාන්තාවක් දැරිවියගේ ඇදුම් ඉහලට කර යට ඇදුම්ද පහලට කර තිබේ. කෙසේ නමුත් වෛද්‍යවරයාට අදාළ පරීක්ෂනය කිරීමට එසේ ඇදුම් ඉවත් කිරීම් අකල යුතුය. ඒ සදහා අවශ්‍ය පිජාමා අඩුම අන්දවා තිබෙන්නේ උදේ 09.00 ට බවද වාර්තා වේ. එම කටයුත්තෙන් පසුව වාට්ටුවට පැමිණ එම දැරිවිය එම මවට පවසන්නේ “ කලින් දවසේ රිදුනේ නෑ. අද රිදෙනවා” ලෙසයි. ඉන් අනතුරුව එම මව එය සිටි හෙද නිලධාරිනියට පවසා තිබෙන අතර නිලධාරිනිය එය රෝහල් වෛද්‍ය නිලධාරි ජනක වර්ෂ හැන්නදිගේ හට පවසා තිබේ.
ඒ අනුව ක්‍රියාත්මක වූ එම වෛද්‍යවරයා රෝහල් පොලිසියට පවසා තිබෙන අතර ඔහුගේ වාර්තාව තුල “ කන්‍යා පටලයට හානියක් සිදුව නැත. නමුත් සිද්ධිය බැහැර කල නොහැක” ලෙස ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් සදහන් බවටද තොරතුරු අප වෙත ලැබී තිබේ. මෙම සිද්ධිය සිදුව තිබෙන්නේ 2022 09 08 හෝ ආසන්න දිනකදී වන අතර 2022 09 12 හෝ ආසන්න දිනයක නීතඥවරයෙකු සමග ගාල්ල පොලිසිය වෙත පැමිණ තිබෙන අතර එදිනම B/02933 අංකය යටතේ අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර තිබෙන අතර ගාල්ල අතිරේක මහේස්ත්‍රාත්වරිය විසින් ඔහුට ඇප ලබා දී තිබේ. නැවත එම නඩුව දෙසැම්බර් මස 12 වන දින කැදවීමට නියමිතව තිබේ.
එසේම පොලිස් පරීක්ෂණවලට ගිය පොලිස් නිලධාරීන්ටද නිල ඇදුමින් ස්ථානීය පරීක්ෂනය කිරීමටද අවසර ලබා දී නැති බවද වාර්තා වේ.
එම ස්කෑන් කාමරය තුල මෙම සිදු වීම සිදුවන විට රෝහල් සේවිකාවක් එහි රැදී සිටියද ඇය එවැනි දෙයක් සිදුවන බව නොදුටු බව ප්‍රකාශ කර තිබෙන බවද වාර්තාවල සදහන් වේ. දැරිවිය ප්‍රකාශ කරන්නේ එම සිද්ධිය වන විට එම නිලධාරිනිය බිත්තිය පැත්තට හැරී සිටි බවයි. නිලධාරිනියගේ ප්‍රකාශයේද තමන්ට නිවසින් දුරකථන ඇමතුමක් ලැබුණු බවත් එය ගැනීම සදහා අනෙක් පස හැරී සිටි බවත් වාර්තා වේ. “ ඒ ඇන්ටි දැක්කේ නෑ කීවට ඒ ඇන්ටි ඒ වෙලාවේ හිටියේ බිත්තිය දිහා හැරිලා” ලෙස දැරිවිය ප්‍රකාශ කරයි.
කෙසේ නමුත් අධිකරනයට ඉදිරිපත්කරන වෛද්‍යවරයාට ඇප ලබාගැනීමට හැකි ලෙස තවත් විශේෂඥ වෛද්‍යවරියක් විසින් ලිපියක් ලබා දී තිබෙන බවද විවිධ අය ප්‍රකාශ කරයි. එම ලිපිය තුල සදහන් වන්නේ “ එම ස්කෑන් කරන කොටසෙහි අග යම් කොටසක් තිබෙන බවත් එසේ ස්කෑන් කරන විට එම කොටස යෝනි මාර්ගයට ඇතුල් විය හැකි බවත් “ ලෙස බවයි. (නමුත් එම ලිපිය අපි විසින්ම තහවුරු කරගෙන නැති අතර එය කට කතාවක් පමණි. නමුත් එසේ ලිපියක් ඉදිරිපත් කර තිබෙන්නේ නම් එහි පිටපතක් ඉදිරියේදී අපට ලැබීමට නියමිතව තිබේ)
ඕනෑම පිරිමියෙකුට, එසේත් නොමැතිනම් හිතක් පපුවක් නැති කාන්තාවන්ගේ නාඩි වැටුනත් ඇති ශ්‍රී ලංකාවේ බහුතර පිරිමින්ට නම් මේ සිද්ධිය සාමන්‍ය සිද්ධියකි. එය වැදගත් නොවනු ඇත. නමුත් මෙම සිද්ධියෙදී අධිකරණය තුලින් එම වෛද්‍යවයා නිදහස් උනත් ඔහු කර තිබෙන බව කියවෙන එම සිද්ධියෙන් එම දැරිවියගේ අනාගත ජීවිතයම විනාශ වන්නේ කෙසේද යන්න පිලිබඳව කියවිය යුතුම වාර්තාවක් පහතින් දැක්වේ. අප බැලිය යුත්තේ එම වෛද්‍යවරයා කල බව කියවෙන කාරනාව දෙස පමණක් නොවේ. සමස්ත කාමුක පිරිමි සමාජයේම තමන්ගේ පහත් කාමුක ආශාවන් නිසා විනාශ වන සමාජ පද්ධතිය දෙස පමණි. එය සාක්ෂි නීතියට එහා ගිය සමාජ පරිහානියකි.
කෙසේ වෙතත් මේ ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය සේවා මාෆියාව යනු හරියට “ ජාඩියට මූඩිය සේය”. නීතිය යන ප්‍රබල සමාජ ආරක්ෂකයා ඔවුන් ඔවුන්ට අවශ්‍ය ලෙස නමා ගනිති.
ළමා ලිංගික අපයෝජනයේ බලපෑම්
ළමා ලිංගික අපයෝජනය පුළුල් හා බරපතල ප්‍රතිවිපාක ඇති කළ හැකි බව පරීක්ෂණ වලදී අනාවරණය වී තිබේ. සමහර වින්දිතයින් සහ දිවි ගලවා ගත් අය සඳහා මෙම බලපෑම් වැඩිහිටි ජීවිත කාලය පුරාම පවතී. ළමා ලිංගික අපයෝජනය මානසික සහ ශාරීරික යහපැවැත්ම, පවුල සහ සමීප සබඳතා, ඇදහිල්ල සහ අධ්‍යාපනය සහ වෘත්තීය ජීවිතයට බලපෑම් කළ හැකිය. වින්දිතයින් සහ දිවි ගලවා ගත් අය ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලය තුළ නැවත ලිංගික, ශාරීරික හෝ චිත්තවේගීය අපයෝජනයන්ට ගොදුරු වීමේ සම්භාවිතාව දෙගුණයකින් හෝ හතර ගුණයකින් වැඩි විය හැකිය.
අන්තර් පුද්ගල සම්බන්ධතා මත බලපෑම
ළමා ලිංගික අපයෝජනයේ එක් ඛේදනීය බලපෑම නම්, සමීප, ප්‍රේමණීය සබඳතා ගොඩනැගීමට සහ පවත්වා ගැනීමට ඇති හැකියාව කෙරෙහි එය ඇති කළ හැකි හානිකර බලපෑමය. වින්දිතයින් සහ දිවි ගලවා ගත් අය ලිංගික අපයෝජනයට ලක් වූ අවස්ථාවේ සහ ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලය පුරාම ඇති සබඳතාවලට එය බලපෑ හැකිය. ලිංගික අතවර ගැන හවුල්කරුවන්, පවුලේ අය සහ මිතුරන් සමඟ කතා කිරීම ඔවුන්ට දැඩි කරදකාරි විය හැකිය. ළමා ලිංගික අපයෝජනයන්ට ලක් වූ 42% ක්ම පවසා ඇත්තේ එය ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලයටම බලපෑම් ඇති කල බවයි.
සමීප සබඳතා
ළමා ලිංගික අපයෝජනය සමීප සහ විශ්වාසනීය සබඳතා ගොඩනැගීමේ දුෂ්කරතා ඇති කළ හැකිය. සබඳතාවලට ලිංගික අපයෝජනයට ගොදුරු වූවන්ට සහ දිවි ගලවා ගත් අයට මතක් කර දිය හැකි අතර, හවුල්කරුවන් සමඟ ලිංගික අපයෝජන ගැන කතා කිරීමට අපහසු වන චිත්තවේගීය බාධක තිබිය හැකිය. එය තව දුරටත් පැහැදිලිකරන්නේ නම් ඒ සදහා ඔවුන්ගේ මනස බියෙන් තැතිගෙන තිබිය හැකිය.
“මොකද මම ඒ ගැන කතා කරනකොට මට ඒක පේනවා, දැනෙනවා, අහලා රසවිඳිනවා… මම වචන කියන්න උත්සාහ කරනවා. මට ඇතුලේ දැඩි පිළිකුල් බවක් දැනෙනවා, මට ඒ ගැන කීම වඩා පිළිකුල් බවක් දැනෙනවා, මන්ද එය මගේ ඇතුළත රිදෙනවා, එය ඇත්තෙන්ම රිදෙනවා.” ඔවුන් ප්‍රකාශ කරයි.
තවත් සමහරු ප්‍රකාශ කරන්නේ,
“මම මේ ගැන මගේ මුළු ජීවිත කාලයම ලැජ්ජාවට පත්වුණා. මම කවදාවත් මගේ පවුලේ කාටවත් කිව්වේ නැහැ. මම ගිය අවුරුද්දේ මගේ බිරිඳට කිව්වා, අවුරුදු 66, 67 – 70 කට පස්සේ, මම මගේ බිරිඳට කිව්වා. ඇත්තම කියනවනම් මම කසාද බැදපු මුල් අවුරුදු දෙකේ වයිෆ්ට ලව් කරනවා වෙනුවට හොටෙල් එකට බැහැලා බීලා ගෙදර ඇවිත් නිදාගන්නවා, මොකද මම මගේ බිරිඳ සමඟ ලිංගිකව එක් වූ විට, මම [ඔහුට ලිංගික අතවර කළ කාන්තාව] ගැන සිතුවෙමි, එය මගේ ජීවිත කාලය පුරාම මා කලබලයට පත් කළේය.“
(ඕස්ට්‍රේලියාවට යවන ලද සාක්ෂිකරුවෙකු සහ හිටපු ළමා සංක්‍රමණිකයෙක් එසේ ප්‍රකාශ කර තිබේ )
දෙමාපියන් සහ සහෝදර සහෝදරියන් සමඟ සබඳතා
ඇතැම් වින්දිතයන් සහ දිවි ගලවා ගත් අය තමන් අත්විඳින ලද ළමා ලිංගික අපයෝජනය හේතුවෙන් තම දෙමාපියන් හෝ සහෝදර සහෝදරියන් සමඟ ඇති සබඳතා පළුදු වී ඇති බවට හැඟී යන බවද පරීක්ෂණ වලදී අනාවරණය වී තිබේ.
මෙයට හේතුව අපරාධකරු පවුලේ සාමාජිකයෙකු හෝ පවුලේ සමීප මිතුරෙකු වීම නිසා හෝ ඔවුන් තමන්ට සිදු වූ අතවරය පවුලේ සාමාජිකයෙකුට හෝ සහෝදරයෙකුට හෙළි කර ඔවුන් විශ්වාස නොකළ බව දැනීම විය හැකිය.
“මම බේරිලා එළියට ආවා … මම මගේ අම්මාට කියන්නට උත්සාහ කළෙමි . ඇය කාමරයේ එක් කෙළවරක සිට අනෙක් කෙළවරට මට කම්මුල් පහරක් එල්ල කර එය සිදු වූයේ නැතැයි කීවාය. මම ඇඳට ගියා, මම එය වසා දැමුවෙමි. මට එදා ඉදන් මතක නෑ. මගේ මනස සම්පූර්ණයෙන්ම වැසී ගොස් ඇත … මම කිව්වා වගේ, මගේ අම්මා මට කම්මුල් පහරක් දුන්නා”.
“ළමා ලිංගික අපයෝජනය මට සහ මගේ පවුලට ඇති කර ඇති ප්‍රතිවිපාක නම්, මගේ පවුලේ අය විසින් මාව කොන් කිරීම නිසා එය මා විශ්වාස නොකරන විශාල පවුල් ආරවුලක් ඇති කරයි. අදටත් අයියා කියනවා ඔයාගේ ‘අසනීප’ ගැන අපි කතා කරන්නේ නැහැ කියලා ඒත් මම දැන් දන්නවා ඇයි කියලා.”
“ඩොරති පාසැලේදී වෙනත් දරුවන් සමඟ සෙල්ලම් කළේ නැත, ඔවුන් ඇය සමඟ මිතුරු වීම ආරක්ෂිත යැයි ඇය සිතුවේ නැත. ක්‍රීඩා පිටියේ අධීක්ෂකවරු ඇයගෙන් අසනු ඇත්තේ ඇය අනෙක් අය සමඟ ක්‍රීඩා කිරීමට අකමැති වන්නේ මන්දැයි නමුත් ඇය තනිවම සිටීමට අවශ්‍ය බව පැවසූ අතර කිසිවක් පැවසීම ප්‍රතික්ෂේප කළාය”.
“තම පියා තමාට අතවර කරන බව ඇගේ මව දැන සිටි බව ගේබ්‍රියෙලාට විශ්වාසයි, මන්ද ඇගේ මව පිටත්ව යාමට පෙර ඇය තම දෙමාපියන්ගේ නිදන කාමරයට කැඳවාගෙන ගොස් විශාල බර ආභරණයක් පෙන්වමින් ‘කවුරුහරි ඔබට යමක් කිරීමට උත්සාහ කරන්නේ නම් ඔවුන්ට මෙයින් පහර දෙන්න’ යැයි ඇයට පැවසුවාය. . එය අමුතු දෙයක් ලෙස පැවසීමට ඇයට සිතුණත් තම පියා කුමක් කළ යුතු දැයි තම මව දන්නා බව ඇයට වැටහුණි. ඒ ගැන ගේබ්‍රියෙලා ඇගේ මව සමඟ තරහයි; පියාගේ අපයෝජනයෙන් ඇය සහ ඇගේ සහෝදර සහෝදරියන් ආරක්ෂා නොකළ බව”.
“මගේ අම්මාගේ මානසික සෞඛ්‍යය තවමත් ඇත්තෙන්ම නරකයි, ඔව්, අපි සමාදාන වුණා, නමුත් ඇයට දිගුකාලීන බලපෑම් සැලකිය යුතු ය … එය ඇගේ ආච්චිගේ රූපය වීමට ඇති හැකියාවට බලපායි, එය ඔබව සීමා කරන නිසා නොවේ”.
“මට වාර්තා කිරීමට අවශ්‍ය නොවීය, මන්ද ඔබ අපයෝජනයට ලක් වූවා නම්, ඔබ අපයෝජනය කරනු ඇති බව මම වසර ගණනාවකට පෙර කියවා ඇති අතර, ඇත්ත වශයෙන්ම මම උපදේශකයෙකුට හෙළි කළ විට, මම මුලින්ම බැගෑපත්ව ඉල්ලා සිටියේ, ‘මම ඔබට පොරොන්දු වෙනවා, මම’ මම මගේ දරුවන්ට කිසිවක් කර නැත, සහ මම වචනාර්ථයෙන් – ඔහ්, එය භයානකයි, මන්ද ඔවුන් මගේ දරුවන් මගෙන් ඈත් කිරීමට යන මගේ කතාව සමඟ එළියට පැමිණියහොත් මම භීතියට පත් වූ බැවිනි”.
“වෙනත් ආකාරවලින් මම අධික ලෙස වන්දි ගෙවන්නේ, ‘හොඳයි, මෙය මා ගොඩ ඒම නවත්වන්නේ නැත’ කියා මා සිතූ බැවිනි … දරුවෙකු රැකබලා ගැනීම යනු කුමක්දැයි මම දනිමි, දරුවන් රැකබලා ගත යුතු හා පෝෂණය කළ යුතු ආකාරය මම දනිමි …”
“… මම ඉතා කල්පනාකාරී වී ඉවත් විය. මම හිතන්නේ එය මගේ ජීවිතයේ ඉතිරි කාලයට බලපෑවා. මම නිතරම කනස්සල්ලෙන් හා කනස්සල්ලෙන් සිටියෙමි. මම කිසිවෙකු සමඟ මිතුරන් ඇති කර නොගත් අතර මට රිදවිය හැකි පුද්ගලයින් ගැන මම නිතරම විමසිල්ලෙන් සිටියෙමි. මගේ ළමා කාලය පුරාම ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් මට රිදවූහ.” එසේ පවසන්නේ 1940 ගණන්වල වයස අවුරුදු දහයේදී ඕස්ට්‍රේලියාවට යවන ලද සාක්ෂිකරුවෙකු සහ හිටපු ළමා සංක්‍රමණිකයෙකි.
ළමා ලිංගික අපයෝජනය වැඩිහිටි ජීවිතයට සහ එය පුරාවටම පවතින ගැඹුරු මානසික බලපෑමක් ඇති කළ හැකි බවද පර්යේෂකයන් ප්‍රකාශ කරයි. පවතින පර්යේෂණ මගින් ළමා ලිංගික අපයෝජනය අඩු ආත්ම අභිමානය සහ මානසික සෞඛ්‍ය තත්වයන් සමඟ සම්බන්ධ වී ඇත. වාර්තා වී ඇති වඩාත් පොදු ගැටළු වන්නේ මානසික අවපීඩනය (33%), අධිකාරිය කෙරෙහි විශ්වාසය නොමැතිකම (32%), සියදිවි නසාගැනීම් පිළිබඳ සිතුවිලි (28%), කාංසාව (28%), ස්වයං-හානිකර ගැනීම (22%) සහ සියදිවි නසා ගැනීමට තැත් කිරීම (22%) . ඔන්ලයින් උපදේශනයට සහභාගී වූවන් පැවසුවේ ඔවුන් බොහෝ විට කාංසාව සහ බිය, මානසික අවපීඩනය, ස්වයං හානිය සහ සියදිවි නසාගැනීමේ සිතුවිලි අත්විඳීමට ඉඩ ඇති බවයි. සන්ත්‍රාසය, අඩු ආත්ම විශ්වාසය, උමතුකම, ආහාර ගැනීමේ අක්‍රමිකතා සහ මත්පැන් සහ මත්ද්‍රව්‍ය භාවිතය ද පර්යේෂකයන් විසින් වාර්තා කර තිබේ.
“ලිංගික අපයෝජනය, ඔව්, එය ශාරීරිකයි, නමුත් මානසික හිංසනය සදාකාලිකයි. කායික හිංසනය එන්න එන්නම යනවා. ඔබට එහි කායික පැත්තේ වේදනාව අමතක වේ, නමුත් මම මැරෙන දවස දක්වා මානසික හිංසනය තියෙනවා – මම මැරෙන දවස දක්වා, මම – මම ගොදුරක්, ඔබ කැමති නම්, මම කුමන තත්වයක සිටියත් කමක් නැත. ‒ මට සතුටින් සිටිය හැකි අතර මගේ ජීවිතයේ හොඳම කාලය ගත කළ හැකිය. නමුත් මට යමක් සුවඳ දැනීමට හෝ යමෙකුට යමක් පැවසීමට හෝ යමෙකුට මාව ස්පර්ශ කිරීමට හැකි වූ විට මම නැවත අපයෝජනයට යමි. මා මිය යන දිනය දක්වා එය කිසි විටෙකත් වෙනස් නොවේ.
අපට මෙවැනි කතා සිය ගනනක් ඔබට ඉදිරිපත් කල හැකිය.