බම්බලපිටිය, මිලාගිරිය ශාන්ත පාවුළු බාලිකා විද්‍යාලයේ ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ සභාපති ලෙස විදුහල්පති සහ උප සභාපති යන දෙදෙනාට එරෙහිව ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ සාමාජිකාවන් විසින් අපට ලබා දෙන ලද අතිවිශාල සාක්ෂි මත වංචා, දූෂණ මෙන්ම නීතිවිරෝධී ලෙස මුදල් ලබා ගැනීම පිලිබඳව ලිපියක් ඉදිරිපත් කරන ලදී. එම ලිපියට ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ උප සභාපතිනිය විසින් පිළිතුරු ඉදිරිපත්කර තිබේ. එසේම විවිධ නම් ප්‍රකාශ කරමින් ආදී ශිෂ්‍යාවන් යයි කියමින් කාන්තාවන් ගණනාවක්ම අප වෙත කතාකරමින් අපට චෝදනා කල අතර විවිධ තර්කද ඉදිරිපත් කර තිබුණි. කෙසේ වෙතත් එවන් වැදගත් පාසලක උගත් කාන්තාවන්ගෙන් ඒ ආකාරයේ වචන මෙන්ම සපයා තිබෙන තොරතුරුවල සදහන් දේවල් තේරුම් නොගැනීම ඔවුන්ගේ සිතීමේ ශක්තියේ ඇති ගැටළුවක් බවද කණගාටුවෙන් සඳහන් කල යුතුය.
කෙසේ නමුත් ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ උප සභාපතිනියද මුල් අවස්ථාවේම අපගෙන් ඉතාම සාමකාමිව ප්‍රශ්නකරමින් අපට පිළිතුරු දුන් අතර අප ඇයට එම සිද්ධිය සහ අපට ලැබී තිබෙන සාක්ෂි සඳහන් කරන ලද අතර අපට තොරතුරු ලබා දී තිබෙන ආදී ශිෂ්‍යාවන්ගේ අනන්‍යතාවය ද සුරකින ලදී. එම සිද්ධිය සහ ලෝකයේ සැබෑ මාධ්‍යකරණය අප ඇයට තේරුම් කරදීමෙන් අනතුරුව ඇය අපගේ මාධ්‍යකරණය පිළිගෙන තිබුණි.
අසීමිත ලෙස මුදල් ඉපයීම, විදුහල්පතිනියගේ නඩුවලට මුදල් ලබාදීම, දරුවන් ඇතුලත් කරගැනීමේදී 6 දෙනෙකුගෙන් රුපියල් ලක්ෂ 5 බැගින් ලබා ගැනීම, මුදල් ඉල්ලීම, බලහත්කාරයෙන් මුදල් එකතුකිරීම, පාසලට දරුවන් බාරගැනීමට බලාපොරොත්තුවන ඉදිරි අවුරුදුවලට මුදල් එකතුකිරීම, එසේ මුදල් එකතු කිරීමේදී මුදල් ලබාදෙන ආදී ශිෂ්‍යාවන්ගේ දරුවන්ට පමණක් ප්‍රමුකත්වයක් ලබා දීම ආදී නීතිවිරෝදී කටයුතු ගණනාවක් අපගේ එම ලිපිය මගින් පෙන්වා දෙනු ලැබීය. ඒවා සඳහා අපට පිළිගත හැකි පැහැදිලි සාක්ෂි 200 කට වඩා ලැබී තිබේ.
අප එම ලිපිය මගින් බම්බලපිටිය, මිලාගිරිය ශාන්ත පාවුළු බාලිකා විද්‍යාලයට හානියක් සහ අපහාසයක් කර තිබෙන බවට නූගත් ආදී ශිෂ්‍යාවන් කිහිපදෙනෙකු අපට ප්‍රකාශ කලද පාසල් පරිපාලනය දූෂිත නම් පාසල බිඳවැටෙන අතර පාසල් පරිපාලනය සහ පාසල යනු දෙකක් බව ඔවුන්ගේ බුද්ධියට නොදැනීම ද හරියටම ශ්‍රී ලංකාවේ රාජපක්ෂවරු මෙන්ම විවිධ දේශපාලඥයන් මෙන්ම රාජ්‍ය නිලධාරීන්ගෙන් බහුතරක් හොරකම් කල බව ජනතාව තේරුම් නොගන්නා සේ කතාවකි. ඕනෑම කීර්තිමත් ස්ථානයක් විනාශවන්නේ දූෂිත පාලනයන් නිසා වන අතර හොඳම උදාහරණය වන්නේ ශ්‍රී ලංකාව බව ධානපති ආදී ශිෂ්‍යාවන්ට අප මතක් කර දෙන්නෙමු.
උප සභාපතිනිය ප්‍රකාශ කරන පරිදි මුදල් එකතු කර තිබේ. මුදල් එකතුකරමින් ඒවා පාසලේ දියුණුව සහ සංවර්ධනය වෙනුවෙන් භාවිතා කර තිබේ. ඇය ප්‍රකාශ කරන පරිදි වර්තමාන විදුහල්පතිනිය යටතේ මෙම පාසල විශාල වශයෙන් දියුණු කර තිබේ. අඩු ආදායම්ලාභී දරුවන් 10 දෙනෙකු සදහා ජංගම දුරකථන ලබා දීම, පාසලට බස් රථයක් ලබා ගැනීම, ප්‍රාථමික අංශයට පුස්තකාලයක්, ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයට පරිඝණක ඒකකයක් ආදී ලෙස කටයුතු එම මුදල්වලින් සිදුකල බව ඇය ප්‍රකාශ කරයි.
කෙසේ වෙතත් මෙහි ඇතිව තිබෙන ගැටලුව වන්නේ අසීමිත ලෙස මුදල් ලබාගැනීමයි. එසේම එම මුදල් ලබාගෙන තිබෙන්නේ බලපෑම්කරමිනි. ආදී ශිෂ්‍යාවන් කුමන තරාතිරමක සිටියත් පාසල වෙනුවෙන් යයි පවසමින්, හෝ පාසලේ සංවර්ධනය වෙනුවෙන් හෝ මෙසේ මුදල් එකතුකිරීම නීතිවිරෝදීය. අප සතුව තිබෙන සාක්ෂිවලට අනුව එසේ මුදල් එකතු කිරීම ආදී ශිෂ්‍යාවනට කරදරයකි. දෙමාපියන්ටද කරදරයකි. නමුත් යහමින් මුදල් තිබෙන ආදී ශිෂ්‍යාවන්ට සහ දෙමපියන්ට එය ගැටළුවක් නොවේ. එසේම මුදල් ලබා දී හෝ තම දරුවන් පාසලට ඇතුලත් කරගත් ආදී ශිෂ්‍යාවන්ට මෙම මුදල් එකතුකිරිම කරදරයක් වුවත් තම දරුවන්ගේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් ඔවුන් නිහඬව සිටි.
මෙම තත්වය ප්‍රසිද්ධ පාසල් මෙන්ම නගරයේ පාසල් සියල්ලේම දක්නට තිබේ. මෙම දූෂිත ක්‍රමය ඇතිකළේ දූෂිත පාලකයන් විසිනි. නගරයේ පාසල් ඉහලට ගැනීමේ තරඟය නිසා ග්‍රාමීය පාසල් වැසි යාමට සහ ඒවා දුර්වල වීමට මෙවැනි කටයුතු දැඩිලෙස බලපෑම් ඇතිකර තිබේ. කෙසේ නමුත් ආදී ශිෂ්‍ය සංගම් මගින් පාසල්වල නාමයන් රැක ගනිමින් තම පාසල් ඉහලින්ම තබා ගැනීමට දැඩි කැපවීම් කරන බවද නොරහසකි. ශ්‍රී ලංකාවේ තිබෙන පාසල් සියගනණකින් (15%) ක් පමණ ප්‍රමාණයක පමණක් ආදී ශිෂ්‍ය සංගම් ක්‍රියාත්මකව තිබුනත් තවත් ග්‍රාමීය පාසල් (85%) කම ආදී ශිෂ්‍ය සංගම් ක්‍රියාත්මක වන බවක් දක්නට නැත. එම පාසල්වල දියුණුවක් දක්නට නැත. එම පාසල්වල භෞතික තත්වය කෙසේ වෙතත් ඉගැන්වීම සදහා අවශ්‍ය ප්‍රමාණයෙන් ගුරුවරුන්වත් නැති අතර අධ්‍යාපන බලධාරීන්ගේ කටයුතු සිදුවන්නේද “කොළඹට කිරි ගමට කැකිරි” සම්ප්‍රදායටය.
කෙසේ නමුත් CWW කන්නන්ර ප්‍රතිපත්තිය අනුව සෑම දරුවෙකුටම අධ්‍යාපනය සමසේ ලැබිය යුතුය. ආදී ශිෂ්‍ය සංගම් හරහා පාසල් සංවර්ධනය කිරීමේ නූගත් තීරණයන් නිසා සමස්ත පද්ධතියම දූෂණය වී තිබේ. ආදී ශිෂ්‍ය සංගම් පාසල් පරිපාලනය සමග අත්වැල් බැඳ ගැනීමේ ක්‍රමය නිසා මෙවැනි චෝදනාවලට ලක්වීමට ඔවුන්ට සිදුවේ. නමුත් මේ කිසිදු ක්‍රමයක් තුලින් මානව දයාවෙන් යුතු දරුවන් බිහිනොකරන අතර පාසල්වලට ගොඩනැගිලි සහ යන්ත්‍ර සූත්‍ර පමණක් ගොඩගසා තිබෙන බවට තිබෙන හොඳම සාධකය නම් වර්තමාන තරුණ පරපුරේ දැවැන්ත විනාශයයි. සියලුම දරුවන්ට සම අධ්‍යාපනයක් ලබා දෙන්නේ නම් ආදී ශිෂ්‍ය සංගම් හෝ වෙනත් කල්ලි සහ කණ්ඩායම් විසින් පාසල් පරිපාලනයට බලපෑම් නොකරන අතර ආදී ශිෂ්‍ය සංගම්ද අවශ්‍ය නොවේ.
ශාන්ත පාවුළු විද්‍යාලයේ දෙමාපියන් මේ වන විට කොටස තුනකට කැඩී ගොස් තිබේ. ආදී ශිෂ්‍ය සංගමයේ කණ්ඩායම් දෙකක් සහ ආදී ශිෂ්‍ය නොවන දෙමාපියන්ගේ දරුවන් ලෙස එසේ කොටස් වලට කැඩී තිබේ. පාසලේ කටයුතු ආදී ශිෂ්‍ය සංගමය විසින් මෙහෙයවීම පිලිබඳවද ස්වාධීන දෙමාපියන් අපට කතා කර විරෝධතා ඉදිරිපත්කර තිබේ. එසේම ආදී ශිෂ්‍යාවන්ගේ සංගමයේ සමහර දෙමාපියන් අපට කතා කර “රුපියල් 5000 ක් කියන්නේ මහා ලොකු ගාණක් නෙවෙයිනේ” ලෙසද ප්‍රකාශ කරන ලදී. ආදී ශිෂ්‍ය සංගමය කෙතරම් සංවර්ධන කටයුතු කර තිබුනත් පාසල තුල සිදුවන කටයුතු සිදුකරනුයේ දෙමාපියන්ගෙන් මුදල් එකතුකරමින් නම් ඒ පිලිබඳව අප්‍රසාධයක් ඇතිවීම වැලක්විය නොහැක. දෙමාපියන් සියලුම දෙනාම ධානපතින් නොවන බවද කවුරු කවුරුත් මනාව දැනගෙන කාටයුතු නොකිරීමේ ප්‍රතිපලයක් ලෙස මෙවැනි විරෝධතා ඇතිවන බව එම වැදගත් පාසලේ උගත් ධානපති ආදී ශිෂ්‍යාවන් මනාව වටහා නොගැනීම මතු දිනයක ඔවුන්ගේ කටයුතුවලට එරෙහිව නීතිය පවා ක්‍රියාත්මක වීමට ඉඩ තිබේ.
කෙසේ වෙතත් ලංකාවේ නීතියක් තිබේ. මෙසේ බලපෑම්කරමින් මුදල් එකතු කිරීම සාපරාධි වරදකි. එය ලංකා දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 51 හෝ 86 වැනි වගන්තීන් යටතට ගත නොහැක. නමුත් එම පනතේම 100, 109, 112, 120, 138, 158, 161, 162, 180, 289,330, 340,341, 312, 346, 372, 374, 378,386 388, 398 ආදී වගන්ති ගණනාවකින්ම ආදී ශිෂ්‍ය සංගම්වල ප්‍රධාන නිලධාරීන්ට නඩු පැවරිය හැකිය. එබැවින් කල යුත්තේ සැමට සාධාරණ ලෙස, දෙමාපියන්ගෙන් ඕනෑවට වඩා මුදල් එකතු කිරීම නතරකොට වෙනත් වෙනත් උපක්‍රම ඔස්සේ තම පාසල ඉදිරියට අරගෙන යාමය. එසේම ඉදිරියේදී පත්වන රජයන් හෝ මේ වැරදි ප්‍රතිපත්ති නැවැත්විය යුතුය. මෙය ශාන්ත පාවුළු විද්‍යාලය මගින් පමණක් නොව ලංකාවේ නාගරික සියලුම පාසල්වල පාහේ සිදුවන පීඩාකාරී ක්‍රමයකි. දෙමාපියන්ගේ බෙල්ල මිරිකා සූරා කෑම අපද අනුමත නොකරන නමුත් යහපත් ලෙස, තමන්ගේ ක්‍රියාවලිය ප්‍රකාශ කිරීම පිලිබඳව ආදී ශිෂ්‍යාවන්ගේ සංගමයේ උපසභාපතිනියට අපගේ ප්‍රණාමයද පළකරන්නෙමු. එසේම ලංකාව පුරාම සිදුවන මේ වැරදි ක්‍රමය නැවත්වීමට දැන්වත් අධ්‍යාපන බලධාරීන් කටයුතු කල යුතුය. එසේ නොමැති වුවහොත් ඊ ලඟ අරගලය ලෙස දෙමාපියන් පාරට බසින්නේ මේ ක්‍රමයන්ට එරෙහිව විය හැකිය. පාලකයන්ගේ වැරදි ප්‍රතිපත්ති නිසා විදුහල්පතිවරුන් හෝ ආදී ශිෂ්‍ය සංගම්වලටම දොස් පවරා පලක් නැත. නැවැත්විය යුත්තේ පාලකයන් පෙන්වා දෙන ලද මේ දූෂිත ප්‍රතිපත්තීන්ය. ඒවා වැරදි බව වටහාගෙන කටයුතු කිරීම ආදී ශිෂ්‍ය සංගම්වල සභාපතිගේ සිට සියලුම සාමාජිකයන්ගේ වගකීමකි.